W języku chorwackim rzeczowniki odmieniają się przez liczby, rodzaje i przypadki. Wyróżnia się rodzaj męski, żeński i nijaki, liczbę pojedynczą i mnogą oraz
siedem przypadków. Rzeczowniki odmieniają się przez
4 deklinacje.
Rzeczowniki rodzaju męskiego zazwyczaj kończą się na spółgłoskę, np.
prijatelj (przyjaciel)
lav (lew)
Rzeczowniki rodzaju żeńskiego zazwyczaj są zakończone na samogłoskę
a lub rzadziej na spółgłoskę, np.
majka (matka)
sestra (siostra)
radost (radość)
ljubav (miłość)
Rzeczowniki rodzaju nijakiego zazwyczaj kończą się samogłoską
o lub
e, np.
selo (wieś)
dijete (dziecko)
Liczbę mnogą tworzy się w następujący sposób:
- w rodzaju męskim dodaje się do rzeczownika w liczbie pojedynczej końcówkę
-i,
-ovi lub
-evi
student (student) –
studenti
grad (miasto) –
gradovi
broj (numer) –
brojevi
Jeżeli rzeczownik rodzaju męskiego składa się z jednej sylaby to zazwyczaj w mianowniku liczby mnogiej rozszerzamy jego temat o sufiks
-ov- po spółgłoskach
twardych lub
-ev- po
č,
ć,
đ,
dž,
j,
lj,
nj,
š i
ž, np.
muž (mąż) –
muževi
Jeżeli rzeczownik rodzaju męskiego kończy się na
-anin, np.
građanin (obywatel), rzeczownik w liczbie mnogiej kończy się na
-ani, np.
građani (obywatele).
W rodzaju żeńskim mianownik liczby mnogiej kończy się na
-e, np.
žena (kobieta, żona) –
žene
W rodzaju nijakim mianownik liczby mnogiej kończy się na
-a, np.
selo (wieś) –
sela
W języku chorwackim rzeczownik odmienia się przez siedem przypadków, które odpowiadają na te same pytania, co w języku polskim.
1. Mianownik:
tko? što? (kto? co?)
2. Dopełniacz:
koga? čega? (kogo? czego?)
3. Celownik:
komu? čemu? (komu? czemu?)
4. Biernik:
koga? što? (kogo? co?)
5. Wołacz:
o!
6. Narzędnik:
s kim? s čim? (z kim? z czym?)
7. Miejscownik:
o kome? o čemu? (o kim? o czym?)
Materiał powstał na podstawie:
Chorwacki Kurs podstawowy